Bali veilig, de trottoirs echter niet
19 okt. 2016
🇮🇩
vanuit Indonesië
Nu we na bijna 2 weken Bali hebben verlaten, kunnen we kort terugkijken. "Evalueren" doen wij ambtenaren graag :-) Het zuidelijke deel van het eiland is het meest toeristisch, maar niet op een
vervelende manier. Natuurlijk, de mensen willen graag aan je verdienen en kunnen nogal vasthoudend zijn, en ook kort van memorie. Heb je duidelijk laten weten dat je geen sarong wilt kopen en ook
geen zonnebril of leesbril en je komt de verkoper pakweg een halfuur later weer tegen, dan weet hij/zij van je eerdere afwijzing helemaal niets meer. In het noorden van het eiland is het minder
toeristisch en er is ook minder te beleven. We hebben ons overal persoonlijk veilig gevoeld. Minder veilig voelden wij ons op de trottoirs. Bij een luie vakantie hoort een een beetje slenteren door
de hoofdstraat, winkeltjes bekijken enz. Maar in Bali kan dat een riskante onderneming zijn. Iets te lang naar kraampjes en etalages kijken, en je loopt het risico door je enkels te gaan. Met een
grote regelmaat zitten er verhogingen in de stoep van pakweg een centimeter of 20. Daarbij komt dat de trottoirsscheeflopen, tegels missen en soms grote gapende openingen vertonen. Het is ons
volstrekt onduidelijk hoe mensen inkopen moeten doen die slecht ter been zijn of slechtziend.
Na ons vorige verslag zijn we eerst naar het noordwesten van Bali gegaan en vervolgens via de noordkust naar het oosten. We hadden een paar dagen de beschikking over een busje met chauffeur, maar
zonder gids. De chauffeurs kozen vaak voor binnendoorwegen, dat was vaak wel hobbel de bobbel, maar zeker de moeite waard. Wat ons in het bijzonder opviel waren de vele tempeltjes die privébezit
zijn, en dus naast de woonhuizen staan. Dat hebben we in andere Aziatische landen niet eerder gezien. Wat betreft de bezienswaardigheden moet Bali het vooral van de natuur hebben. De
onderwaterwereld schijntnogindrukwekkender te zijn dan wat boven water te zien is (mooie rijstterrassen, watervallen, meren en niet te vergeten de vele tempels), maar wij zijn geen waterratten.
Verre van dat. Ja een beetje bij en in het zwembad lummelen is geen probleem, maar voor snorkelen en laat staan duiken zijn wij niet in de wieg gelegd.
Bij Lovina kun je vrij eenvoudig dolfijnen spotten, en daarin zit 'm direct ook het probleem. Als je 's middags langs het strand loopt dan kun je de bootjes die daar liggen bijna niet tellen. Het
schijnt dat al die bootjes 's ochtends om 6 uur uitvaren met toeristen om dolfijnen te spotten, die zich rond dat tijdstip tegoed doen aan tonijn. We hadden op internet al gelezen dat de
dolfijnen worden opgejaagd door de bootjes. Zodra ergens dolfijnen worden gespot gaat heel de meute erop af. Van enige regulering zoals bij het spotten van orka's (USA) en walvissen (Zuid-Afrika)
schijnt geen sprake te zijn. Het geld verdienen lijkt sterk de boventoon te voeren. Op de dag dat wij in Lovina aankwamen was er ook een Nederlandse groep. We konden opmaken dat sommigen van hen
's ochtends hadden deelgenomen aan een dolfijnentocht en wat we van hen hoorden bevestigde het beeld dat we via internet hadden gekregen. Een vrouw sprak zelfs over "zielig voor de dieren".
Hoewel wij het heel leuk vinden om dieren in hun natuurlijke omgeving te spotten, besloten we niet mee te gaan met de veelvuldig aangeboden dolfijnentocht.
Vanmiddag hebben we Bali verlaten. Met een snelle catamaran zijn we naar Gili Air gevaren, waar we drie dagen blijven. Dat lijkt ons een mooi vooruitzicht. Einde tweede bericht.
Groeten,
Lynda en Ron
Reacties
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!